• 23نوامبر

    با مثانه پُرکار چه کنیم

    نیاز به تخلیه چند باره ادرار در طول روز در تمام سنین امری طبیعی است. اما میل شدید و ناگهانی به ادرار کردن که هشت بار یا بیشتر در طول روز و دو بار یا بیشتر در طول شب اتفاق می افتد و گاهی غیرقابل کنترل می شود، به بیش فعالی مثانه مرتبط است. همچنین نشت ادرار به دلایلی نظیر خنده، سرفه، ورزش، استرس و بیماری اتفاق می افتد و اغلب افراد درگیر با این مشکل در مکالمات و تعاملات خود با دیگران دچار مشکل هستند.

    با مثانه پُرکار چه کنیم

    نیاز به تخلیه چند باره ادرار در طول روز در تمام سنین امری طبیعی است. اما میل شدید و ناگهانی به ادرار کردن که هشت بار یا بیشتر در طول روز و دو بار یا بیشتر در طول شب اتفاق می افتد و گاهی غیرقابل کنترل می شود، به بیش فعالی مثانه مرتبط است. همچنین نشت ادرار به دلایلی نظیر خنده، سرفه، ورزش، استرس و بیماری اتفاق می افتد و اغلب افراد درگیر با این مشکل در مکالمات و تعاملات خود با دیگران دچار مشکل هستند.

    با مثانه پُرکار چه کنیم

  • 22نوامبر

    از فلج معده چه می دانید؟

    فلج معده یا همان گاستروپارزی ، یک بیماری مزمن طولانی مدت است و به شرایطی اطلاق می شود که معده نمی تواند از راه طبیعی تخلیه شود. این به آن معنی است که غذا از طریق معده آهسته تر از حد معمول حرکت می کند و منجر به بروز علائمی از قبیل تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، کاهش وزن، نفخ، درد و ناراحتی شکم، سوزش معده می شود. این علائم می تواند خفیف باشد و تمایل به رفت و آمد داشته باشد.

    از فلج معده چه می دانید؟

    فلج معده یا همان گاستروپارزی ، یک بیماری مزمن طولانی مدت است و به شرایطی اطلاق می شود که معده نمی تواند از راه طبیعی تخلیه شود. این به آن معنی است که غذا از طریق معده آهسته تر از حد معمول حرکت می کند و منجر به بروز علائمی از قبیل تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، کاهش وزن، نفخ، درد و ناراحتی شکم، سوزش معده می شود. این علائم می تواند خفیف باشد و تمایل به رفت و آمد داشته باشد.

    از فلج معده چه می دانید؟

    Permalink Filed under: آلرژی و تغذیه Tags: , , , , , , , , , , , , دیدگاه‌ها برای از فلج معده چه می دانید؟ بسته هستند
  • 13نوامبر

    با نفخ چه کنیم!؟

    نفخ یکی از مشکلاتی است که تقریباً اکثر ما با آن مواجه بوده و در پی رفع علتش هستیم. این در حالی است که علل ایجاد کننده نفخ متفاوت است و به همین دلیل شاید گاهی علل مهم نفخ نادیده گرفته شود. از طرف دیگر، هر تورمی ناشی از نفخ شکم نیست و ممکن است علل دیگری داشته باشد.

    به همین دلیل هم متخصصان توصیه می‌کنند هنگام رو به‌ رو شدن با نفخ شکم و البته در صورتی که ادامه پیدا کند و آزاردهنده باشد، به دنبال پیدا کردن علت آن باشید تا بتوانید روند درمان را پیگیری کنید.

    با نفخ چه کنیم!؟

    نفخ یکی از مشکلاتی است که تقریباً اکثر ما با آن مواجه بوده و در پی رفع علتش هستیم. این در حالی است که علل ایجاد کننده نفخ متفاوت است و به همین دلیل شاید گاهی علل مهم نفخ نادیده گرفته شود. از طرف دیگر، هر تورمی ناشی از نفخ شکم نیست و ممکن است علل دیگری داشته باشد.

    به همین دلیل هم متخصصان توصیه می‌کنند هنگام رو به‌ رو شدن با نفخ شکم و البته در صورتی که ادامه پیدا کند و آزاردهنده باشد، به دنبال پیدا کردن علت آن باشید تا بتوانید روند درمان را پیگیری کنید.

    با نفخ چه کنیم!؟

    تلگرام نارنجی

    Permalink Filed under: آلرژی و تغذیه Tags: , , , , , , , , , , , , دیدگاه‌ها برای با نفخ چه کنیم!؟ بسته هستند
  • 31اکتبر

    از بیماری هاشیموتو چه می دانید؟

    بیشتر شبیه اسامی ژاپنی است اما خب، در واقع اسم یک بیماری است. بیماری هاشیموتو مهم ‌ترین عامل کم ‌کاری تیروئید است. این بیماری در اثر حمله سلول‌ های ایمنی به سلول‌ های تیروئید ایجاد می‌شود و امروزه درصد زیادی از افراد به خصوص زنان را مبتلا کرده است. بدون شک یکی از مهم ‌ترین دلایل افزایش شیوع کم‌ کاری تیروئید در سال‌ های اخیر، فراوانی روز افزون همین بیماری است.

    اما علت چیست؟

    بیماری ‌های خود ایمنی در اثر تماس انسان‌ ها با مواد خوراکی مصنوعی، آلودگی ‌های صنعتی و اشعه‌ های مضر ایجاد می‌شوند و امروزه که این تماس ‌ها روز به‌ روز رو به افزایش است، شیوع بیماری ‌هایی مثل ام اس و هاشیموتو دور از انتظار نیست. شاید یکی دیگر از علل ازدیاد بیماران مبتلا به هاشیموتو، زیادی ید مصرفی باشد.

    سال‌ ها قبل به دلیل کمبود ید و شیوع زیاد گواتر تصمیم گرفته شد به نمک خوراکی ید اضافه شود. اضافه شدن ید بسیاری از مشکلات ناشی از کمبود ید به خصوص در خانم‌ های باردار و کودکان را کاهش داده است، ولی متاسفانه مصرف نمک در بسیاری از خانواده‌ ها بیش از حد لزوم است.

    این مصرف زیاد نه تنها می‌تواند عامل افزایش فشار خون و سنگ کلیه باشد، بلکه به دلیل مصرف ید که در نمک مخلوط است می‌تواند شیوع هاشیموتو را زیاد کند.

    علائم این بیماری چیست؟

    علائم بیماری خیلی معمولی بوده و بیشتر مواقع دیر تشخیص داده می‌شود. احساس خستگی، احساس سرما، یبوست، چاق شدن، خشکی و سردی پوست، پف ‌آلودگی صورت و بدن و خواب ‌آلودگی زیاد از علائم این بیماری است. اختلال در خونریزی‌ های ماهانه در زنان نیز از علائم مهم کم ‌کاری است.

    تشخیص بیماری هاشیموتو با آزمایش خون است. با اندازه‌ گیری هورمون ‌های تیروئید که شامل T3 – T4 و هورمون تنظیم کننده تیروئید (TSH) است، کم‌ کاری تیروئید به خوبی قابل تشخیص است. در این افراد اگر آنتی بادی ضدتیروئید بالا باشد (که آن هم در آزمایش خون مشخص می‌شود) بیماری هاشیموتو تشخیص داده می‌شود.

    درمان

    قرص لووتیروکسین که همان هورمون اصلی تیروئید است برای درمان این بیماری استفاده می‌شود. استفاده صحیح از این دارو به خوبی همه علائم بیماری را کنترل می‌کند.

    نکات مهم در مصرف لووتیروکسین

    • ۱- مصرف این دارو باید با فاصله از غذا و سایر داروها باشد و بهترین زمان مصرف صبحگاه و نیم ساعت قبل از صبحانه است.
    • ۲- دو تا سه ماه بعد از شروع این دارو اثرات مفید آن ظاهر می‌شود، بنابراین نباید خیلی زود انتظار بهبودی داشت و دست از مصرف کشید. از طرفی اگر بیمار مصرف دارو را قطع کند زمان زیادی طول می‌کشد تا بد حال شود. یعنی اثرات دارو دیر ظاهر می‌شود و دیر هم از بین می‌رود.
    • ۳- به دلیل نیمه عمر زیاد این دارو اگر بیمار یک روز مصرف این دارو را فراموش کند، می‌تواند برای جبران روز بعد دو برابر دارو را مصرف کند.

    خوشبختانه بیماری هاشیموتو فقط موجب کم‌ کاری تیروئید می‌شود و آن هم با مصرف داروی لووتیروکسین به خوبی کنترل می‌شود.

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    از بیماری هاشیموتو چه می دانید؟

    بیشتر شبیه اسامی ژاپنی است اما خب، در واقع اسم یک بیماری است. بیماری هاشیموتو مهم ‌ترین عامل کم ‌کاری تیروئید است. این بیماری در اثر حمله سلول‌ های ایمنی به سلول‌ های تیروئید ایجاد می‌شود و امروزه درصد زیادی از افراد به خصوص زنان را مبتلا کرده است. بدون شک یکی از مهم ‌ترین دلایل افزایش شیوع کم‌ کاری تیروئید در سال‌ های اخیر، فراوانی روز افزون همین بیماری است.

    اما علت چیست؟

    بیماری ‌های خود ایمنی در اثر تماس انسان‌ ها با مواد خوراکی مصنوعی، آلودگی ‌های صنعتی و اشعه‌ های مضر ایجاد می‌شوند و امروزه که این تماس ‌ها روز به‌ روز رو به افزایش است، شیوع بیماری ‌هایی مثل ام اس و هاشیموتو دور از انتظار نیست. شاید یکی دیگر از علل ازدیاد بیماران مبتلا به هاشیموتو، زیادی ید مصرفی باشد.

    سال‌ ها قبل به دلیل کمبود ید و شیوع زیاد گواتر تصمیم گرفته شد به نمک خوراکی ید اضافه شود. اضافه شدن ید بسیاری از مشکلات ناشی از کمبود ید به خصوص در خانم‌ های باردار و کودکان را کاهش داده است، ولی متاسفانه مصرف نمک در بسیاری از خانواده‌ ها بیش از حد لزوم است.

    این مصرف زیاد نه تنها می‌تواند عامل افزایش فشار خون و سنگ کلیه باشد، بلکه به دلیل مصرف ید که در نمک مخلوط است می‌تواند شیوع هاشیموتو را زیاد کند.

    علائم این بیماری چیست؟

    علائم بیماری خیلی معمولی بوده و بیشتر مواقع دیر تشخیص داده می‌شود. احساس خستگی، احساس سرما، یبوست، چاق شدن، خشکی و سردی پوست، پف ‌آلودگی صورت و بدن و خواب ‌آلودگی زیاد از علائم این بیماری است. اختلال در خونریزی‌ های ماهانه در زنان نیز از علائم مهم کم ‌کاری است.

    تشخیص بیماری هاشیموتو با آزمایش خون است. با اندازه‌ گیری هورمون ‌های تیروئید که شامل T3 – T4 و هورمون تنظیم کننده تیروئید (TSH) است، کم‌ کاری تیروئید به خوبی قابل تشخیص است. در این افراد اگر آنتی بادی ضدتیروئید بالا باشد (که آن هم در آزمایش خون مشخص می‌شود) بیماری هاشیموتو تشخیص داده می‌شود.

    درمان

    قرص لووتیروکسین که همان هورمون اصلی تیروئید است برای درمان این بیماری استفاده می‌شود. استفاده صحیح از این دارو به خوبی همه علائم بیماری را کنترل می‌کند.

    نکات مهم در مصرف لووتیروکسین

    • ۱- مصرف این دارو باید با فاصله از غذا و سایر داروها باشد و بهترین زمان مصرف صبحگاه و نیم ساعت قبل از صبحانه است.
    • ۲- دو تا سه ماه بعد از شروع این دارو اثرات مفید آن ظاهر می‌شود، بنابراین نباید خیلی زود انتظار بهبودی داشت و دست از مصرف کشید. از طرفی اگر بیمار مصرف دارو را قطع کند زمان زیادی طول می‌کشد تا بد حال شود. یعنی اثرات دارو دیر ظاهر می‌شود و دیر هم از بین می‌رود.
    • ۳- به دلیل نیمه عمر زیاد این دارو اگر بیمار یک روز مصرف این دارو را فراموش کند، می‌تواند برای جبران روز بعد دو برابر دارو را مصرف کند.

    خوشبختانه بیماری هاشیموتو فقط موجب کم‌ کاری تیروئید می‌شود و آن هم با مصرف داروی لووتیروکسین به خوبی کنترل می‌شود.

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    از بیماری هاشیموتو چه می دانید؟

  • 30اکتبر

    با خشکی دهان چه کنیم؟

    خشکی دهان معمولاً در اثر کمبود ترشح بزاق دهان رخ می دهد. این عارضه نه تنها به سلامت عمومی بدن آسیب می رساند، بلکه در کیفیت زندگی فرد نیز موثر است. علت های متفاوتی می توانند باعث خشکی دهان در افراد شوند که بنا به علت ایجاد کننده، روش های درمانی مختلفی برای رفع این حالت وجود دارد.

    علایم خشکی دهان

    • احساس خشک شدن دهان
    • بروز مشکل حین صحبت کردن، چشیدن و جویدن غذا
    • خشک شدن زبان و یا گلو
    • ترک خوردگی ها
    • ایجاد زخم در دهان
    • احساس سوزش در ناحیه دهان

    دلایل خشکی دهان

    ۱- اثرات جانبی مصرف برخی از داروها

    مصرف برخی از داروها مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای آنتی هیستامین و ضد احتقان، داروهای ضد اسهال، شل کننده های عضلانی، داروهای فشار خون بالا، داروهای بی اختیاری ادراری، داروهای بیماری پارکینسون و ایدز و دیابت می توانند منجر به خشکی دهان در افراد شوند.

    ۲- بالا رفتن سن

    بالا رفتن سن به خودی خود نمی تواند علت مهمی برای خشک شدن دهان باشد، اما معمولا افراد مسن به علت درمان های پزشکی و مصرف داروها با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند.

    ۳- درمان های پزشکی

    روش درمان برخی بیماری ها می تواند خشکی دهان را در افراد تشدید کند، مثلا داروهای شیمی درمانی به علت آسیب رساندن به سلول های دهان می توانند در کیفیت و کمیت بزاق ترشح شده اختلال ایجاد کنند و خشکی دهان را سبب شوند. هم چنین در طی روش پرتو درمانی (رادیو تراپی) اگر اشعه وارد شده به ناحیه گردن و سر، غدد ترشح کننده بزاق را تحت تأثیر قرار دهد، سبب اختلال در تولید بزاق می شود. هم چنین بیمارانی که تحت همودیالیز قرار می گیرند، به علت محدودیت در میزان مصرف مایعات، با خشکی دهان مواجه می شوند.

    ۴- آسیب های عصبی

    اگر طی حادثه ای (مثل تصادف رانندگی)، به ناحیه صورت و یا گردن فرد آسیب وارد شود و یا تحت عمل جراحی ناحیه گردن و یا صورت قرار بگیرد، احتمال دارد به علت آسیب عصب هفتم جمجمه ای (عصب فاسیال)، تولید بزاق دچار مشکل شود.

    ۵- برخی بیماری ها

    ابتلا به برخی بیماری ها می تواند خشکی دهان را ایجاد کند، مثل سندروم شوگرن، دیابت، ایدز، اضطراب، افسردگی، پارکینسون، عفونت های باکتریایی و ویروسی.

    ۶- استعمال دخانیات

    مصرف سیگار و تنباکو و الکل نیز منجر به خشکی دهان می شود و اگر با علل گفته شده همراه شوند، می توانند میزان خشکی دهان را افزایش دهند.

    راه کارهای جلوگیری از خشکی دهان

    • داشتن دندان های سالم یکی از عواملی است که از خشک شدن دهان جلوگیری می کند. حداقل سه بار مسواک زدن در شبانه روز، سبب تمیزی دندان ها شده و دهان را نیز مرطوب نگه می دارد.
    • نوشیدن مقدار کافی آب در طی شبانه روز برای هر فردی لازم است که این میزان با گرم شدن هوا، بیشتر می شود.
    • به افرادی که دچار خشکی دهان هستند، توصیه می شود حداقل سالی دو مرتبه به دندان پزشک مراجعه کنند و از سالم بودن دندان های خود اطمینان کافی کسب کنند، زیرا خشکی دهان باعث تسریع خرابی دندان ها می شود. هم چنین دندان پزشک می تواند با بررسی دهان فرد، توصیه های لازم را جهت جلوگیری از خشک شدن دهان ارائه دهد.
    • جویدن آدامس بدون قند، ارزان ترین و شاید لذت بخش ترین توصیه برای جلوگیری از خشک شدن دهان باشد. جویدن آدامس به تولید و ترشح بزاق کمک زیادی می کند و در تمام اوقات امکان دسترسی به آن برای همه وجود دارد. البته مصرف آدامس های بدون قند توصیه می شود، زیرا مصرف آدامس های دارای قند به سلامت دندان ها آسیب جدی وارد می کند.
    • به افرادی که از خشکی دهان رنج می برند توصیه می شود که از مصرف نوشیدنی های کافئین دار مانند چای، قهوه و نوشابه سیاه (کولا) خودداری کنند. هم چنین مصرف سیگار و توتون و تنباکو را قطع کنند و هرگز از الکل استفاده نکنند.
    • به افرادی که از خشکی دهان رنج می برند توصیه می شود که رطوبت محیط زندگی خود را بالا ببرند و از دستگاه بخور در اتاق خود استفاده کنند تا خشک شدن دهان را کمتر احساس کنند.
    • مقداری آلوئه ورا را به لثه ها و گونه هایتان از داخل دهان بمالید و یک ساعت صبر کنید. پس از یک ساعت اقدام به خوردن و یا آشامیدن کنید. آلوئه ورا علاوه بر مرطوب نگه داشتن دهان، به پاکسازی دهان و دندان نیز کمک زیادی می کند.
    • نوشیدن چای سبز، دمنوش بابونه و یا دم کرده زنجبیل برای تحریک ترشح بزاق مفید است.

    چند توصیه

    • افرادی که از خشکی دهان رنج می برند، باید بیشتر به بهداشت دهان و دندان خود اهمیت دهند و مسواک بزنند و از و نخ دندان استفاده کنند و دفعات مراجعه به دندان پزشک را در طول سال افزایش دهند.
    • خشکی دهان می تواند منجر به عفونت و التهاب لثه ها شود. بنابر این تمیزی لثه ها و اهمیت به این عضو بدن بسیار مهم به نظر می رسد.
    • اگر خشکی دهان در فردی طولانی شود، باید حتما علل زمینه ای آن را تحت نظارت پزشک پیگیری کند و به آن به چشم یک بیماری نگاه کند و در پی درمان آن برآید. خشکی دهان یکی از علایم اصلی سندروم شوگرن است که نوعی بیماری خود ایمنی می باشد.

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    با خشکی دهان چه کنیم؟

    خشکی دهان معمولاً در اثر کمبود ترشح بزاق دهان رخ می دهد. این عارضه نه تنها به سلامت عمومی بدن آسیب می رساند، بلکه در کیفیت زندگی فرد نیز موثر است. علت های متفاوتی می توانند باعث خشکی دهان در افراد شوند که بنا به علت ایجاد کننده، روش های درمانی مختلفی برای رفع این حالت وجود دارد.

    علایم خشکی دهان

    • احساس خشک شدن دهان
    • بروز مشکل حین صحبت کردن، چشیدن و جویدن غذا
    • خشک شدن زبان و یا گلو
    • ترک خوردگی ها
    • ایجاد زخم در دهان
    • احساس سوزش در ناحیه دهان

    دلایل خشکی دهان

    ۱- اثرات جانبی مصرف برخی از داروها

    مصرف برخی از داروها مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای آنتی هیستامین و ضد احتقان، داروهای ضد اسهال، شل کننده های عضلانی، داروهای فشار خون بالا، داروهای بی اختیاری ادراری، داروهای بیماری پارکینسون و ایدز و دیابت می توانند منجر به خشکی دهان در افراد شوند.

    ۲- بالا رفتن سن

    بالا رفتن سن به خودی خود نمی تواند علت مهمی برای خشک شدن دهان باشد، اما معمولا افراد مسن به علت درمان های پزشکی و مصرف داروها با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند.

    ۳- درمان های پزشکی

    روش درمان برخی بیماری ها می تواند خشکی دهان را در افراد تشدید کند، مثلا داروهای شیمی درمانی به علت آسیب رساندن به سلول های دهان می توانند در کیفیت و کمیت بزاق ترشح شده اختلال ایجاد کنند و خشکی دهان را سبب شوند. هم چنین در طی روش پرتو درمانی (رادیو تراپی) اگر اشعه وارد شده به ناحیه گردن و سر، غدد ترشح کننده بزاق را تحت تأثیر قرار دهد، سبب اختلال در تولید بزاق می شود. هم چنین بیمارانی که تحت همودیالیز قرار می گیرند، به علت محدودیت در میزان مصرف مایعات، با خشکی دهان مواجه می شوند.

    ۴- آسیب های عصبی

    اگر طی حادثه ای (مثل تصادف رانندگی)، به ناحیه صورت و یا گردن فرد آسیب وارد شود و یا تحت عمل جراحی ناحیه گردن و یا صورت قرار بگیرد، احتمال دارد به علت آسیب عصب هفتم جمجمه ای (عصب فاسیال)، تولید بزاق دچار مشکل شود.

    ۵- برخی بیماری ها

    ابتلا به برخی بیماری ها می تواند خشکی دهان را ایجاد کند، مثل سندروم شوگرن، دیابت، ایدز، اضطراب، افسردگی، پارکینسون، عفونت های باکتریایی و ویروسی.

    ۶- استعمال دخانیات

    مصرف سیگار و تنباکو و الکل نیز منجر به خشکی دهان می شود و اگر با علل گفته شده همراه شوند، می توانند میزان خشکی دهان را افزایش دهند.

    راه کارهای جلوگیری از خشکی دهان

    • داشتن دندان های سالم یکی از عواملی است که از خشک شدن دهان جلوگیری می کند. حداقل سه بار مسواک زدن در شبانه روز، سبب تمیزی دندان ها شده و دهان را نیز مرطوب نگه می دارد.
    • نوشیدن مقدار کافی آب در طی شبانه روز برای هر فردی لازم است که این میزان با گرم شدن هوا، بیشتر می شود.
    • به افرادی که دچار خشکی دهان هستند، توصیه می شود حداقل سالی دو مرتبه به دندان پزشک مراجعه کنند و از سالم بودن دندان های خود اطمینان کافی کسب کنند، زیرا خشکی دهان باعث تسریع خرابی دندان ها می شود. هم چنین دندان پزشک می تواند با بررسی دهان فرد، توصیه های لازم را جهت جلوگیری از خشک شدن دهان ارائه دهد.
    • جویدن آدامس بدون قند، ارزان ترین و شاید لذت بخش ترین توصیه برای جلوگیری از خشک شدن دهان باشد. جویدن آدامس به تولید و ترشح بزاق کمک زیادی می کند و در تمام اوقات امکان دسترسی به آن برای همه وجود دارد. البته مصرف آدامس های بدون قند توصیه می شود، زیرا مصرف آدامس های دارای قند به سلامت دندان ها آسیب جدی وارد می کند.
    • به افرادی که از خشکی دهان رنج می برند توصیه می شود که از مصرف نوشیدنی های کافئین دار مانند چای، قهوه و نوشابه سیاه (کولا) خودداری کنند. هم چنین مصرف سیگار و توتون و تنباکو را قطع کنند و هرگز از الکل استفاده نکنند.
    • به افرادی که از خشکی دهان رنج می برند توصیه می شود که رطوبت محیط زندگی خود را بالا ببرند و از دستگاه بخور در اتاق خود استفاده کنند تا خشک شدن دهان را کمتر احساس کنند.
    • مقداری آلوئه ورا را به لثه ها و گونه هایتان از داخل دهان بمالید و یک ساعت صبر کنید. پس از یک ساعت اقدام به خوردن و یا آشامیدن کنید. آلوئه ورا علاوه بر مرطوب نگه داشتن دهان، به پاکسازی دهان و دندان نیز کمک زیادی می کند.
    • نوشیدن چای سبز، دمنوش بابونه و یا دم کرده زنجبیل برای تحریک ترشح بزاق مفید است.

    چند توصیه

    • افرادی که از خشکی دهان رنج می برند، باید بیشتر به بهداشت دهان و دندان خود اهمیت دهند و مسواک بزنند و از و نخ دندان استفاده کنند و دفعات مراجعه به دندان پزشک را در طول سال افزایش دهند.
    • خشکی دهان می تواند منجر به عفونت و التهاب لثه ها شود. بنابر این تمیزی لثه ها و اهمیت به این عضو بدن بسیار مهم به نظر می رسد.
    • اگر خشکی دهان در فردی طولانی شود، باید حتما علل زمینه ای آن را تحت نظارت پزشک پیگیری کند و به آن به چشم یک بیماری نگاه کند و در پی درمان آن برآید. خشکی دهان یکی از علایم اصلی سندروم شوگرن است که نوعی بیماری خود ایمنی می باشد.

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    با خشکی دهان چه کنیم؟

    Permalink Filed under: آلرژی و تغذیه Tags: , , , , , , , , , , , , دیدگاه‌ها برای با خشکی دهان چه کنیم؟ بسته هستند
  • 13اکتبر

    لاغری از چه سنی ضروری و مناسب است

    ممکن است برخی در این فکر باشند که لاغر شدن و کاهش وزن از یک سنی به بعد ارزشی مضاعف پیدا می کند. اما باید بدانید بر پایه نتایج یک تحقیق جدید لاغر شدن در هر سنی از بزرگسالی بسیار مهم است و ارزشش را دارد چون در دراز مدت موجب منفعت های زیادی برای قلب و عروق می شود.

    در واقع، برای نخستین بار کشفیات تأیید کرد بزرگسال هایی که گروه شاخص توده بدنی آن ها از چاق به و یا از اضافه وزن به نرمال می رسد، حتی در زمان برگشت وزن، در هر زمان از دوره بزرگسالی می توانند از فواید کاهش تظاهرات بیماری های قلبی و عروقی بهره مند گردند.

    نتایج این مطالعه در The Lancet Diabetes Endocrinology به چاپ رسید. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی الگوی طولانی مدت تغییرات وزنی بر عوامل خطر بیماری های قلبی و عروقی در گروهی از مردان و زنان انگلیسی متولد ماه مارچ سال ۱۹۴۶ بود.

    فشار خون و چربی سن و سال نمی شناسد

    محققین در این مطالعه نشان دادند که افزایش چربی بدنی در بزرگسالی یکی از معضلات بزرگ در زمینه ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی از قبیل سختی دیواره های رگی کاروتید، افزایش فشار خون سیستولی و افزایش خطر ابتلا به دیابت در سال های بعدی زندگی است.

    در این مطالعه ۱۲۷۳ مرد و زن ارزیابی شدند. بیماران در گروه های وزن طبیعی، اضافه وزن یا چاق در سنین کودکی و ۳۶، ۴۳، ۵۳ و دامنه سنی ۶۴-۶۰ سال تقسیم شدند.

    به منظور ارزیابی اثرات طولانی مدت قرار گیری در معرض چربی و عوامل خطر قلبی و عروقی، در سنین ۶۰ تا ۶۴ سال، ضخامت میانی اینتیما کاروتید سنجیده شد.

    یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که کاهش وزن در هر سنی می تواند فواید زیادی را در رابطه با سلامتی در بر داشته باشد، بنابراین به افراد چاق یا دارای اضافه وزن در هر سنی توصیه می شود که وزن خود را کم کنند.

    Save

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    لاغری از چه سنی ضروری و مناسب است

    ممکن است برخی در این فکر باشند که لاغر شدن و کاهش وزن از یک سنی به بعد ارزشی مضاعف پیدا می کند. اما باید بدانید بر پایه نتایج یک تحقیق جدید لاغر شدن در هر سنی از بزرگسالی بسیار مهم است و ارزشش را دارد چون در دراز مدت موجب منفعت های زیادی برای قلب و عروق می شود.

    در واقع، برای نخستین بار کشفیات تأیید کرد بزرگسال هایی که گروه شاخص توده بدنی آن ها از چاق به و یا از اضافه وزن به نرمال می رسد، حتی در زمان برگشت وزن، در هر زمان از دوره بزرگسالی می توانند از فواید کاهش تظاهرات بیماری های قلبی و عروقی بهره مند گردند.

    نتایج این مطالعه در The Lancet Diabetes Endocrinology به چاپ رسید. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی الگوی طولانی مدت تغییرات وزنی بر عوامل خطر بیماری های قلبی و عروقی در گروهی از مردان و زنان انگلیسی متولد ماه مارچ سال ۱۹۴۶ بود.

    فشار خون و چربی سن و سال نمی شناسد

    محققین در این مطالعه نشان دادند که افزایش چربی بدنی در بزرگسالی یکی از معضلات بزرگ در زمینه ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی از قبیل سختی دیواره های رگی کاروتید، افزایش فشار خون سیستولی و افزایش خطر ابتلا به دیابت در سال های بعدی زندگی است.

    در این مطالعه ۱۲۷۳ مرد و زن ارزیابی شدند. بیماران در گروه های وزن طبیعی، اضافه وزن یا چاق در سنین کودکی و ۳۶، ۴۳، ۵۳ و دامنه سنی ۶۴-۶۰ سال تقسیم شدند.

    به منظور ارزیابی اثرات طولانی مدت قرار گیری در معرض چربی و عوامل خطر قلبی و عروقی، در سنین ۶۰ تا ۶۴ سال، ضخامت میانی اینتیما کاروتید سنجیده شد.

    یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که کاهش وزن در هر سنی می تواند فواید زیادی را در رابطه با سلامتی در بر داشته باشد، بنابراین به افراد چاق یا دارای اضافه وزن در هر سنی توصیه می شود که وزن خود را کم کنند.

    Save

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    لاغری از چه سنی ضروری و مناسب است

    Permalink Filed under: تغذیه مناسب Tags: , , , , , , , , , , , , دیدگاه‌ها برای لاغری از چه سنی ضروری و مناسب است بسته هستند
  • 04اکتبر

    کدام مسکن را برای چه دردی بخوریم؟

    هر دردی به خودی خود می تواند روی کیفیت زندگی ما تاثیر نامطلوب بگذارد. در واقع درد علامت مهمی است و به میزان قابل توجهی با عملکرد کلی انسان در ارتباط است. سردرد ، کمر درد ، دندان درد ، استخوان درد ، حتی درد مزمن خفیف چه ناشی از التهاب مفاصل یا دیگر بیماری ها نیز می تواند ناتوان کننده باشد و همین فرد را مجبور می کند برای تسکین درد و از بین بردن آن، مسکن مصرف کند.

    حالا مسئله ای برای فرد در این جا بوجود می آید و آن اینکه در بین انبوهی از مسکن ها چه قرصی او را آرام می کند؟

    استامینوفن

    به طور کلی اولین انتخاب هر کسی برای تسکین درد، استامینوفن است. در حال حاضر، استامینوفن شناخته شده ترین دارویی است که افراد برای تسکین درد استفاده می کنند. این دارو در انواع و اشکال مختلفی در بازار دارویی وجود دارد که رایج ترین آنها ۳نوع استامینوفن ساده، استامینوفن کدئین دار و استامینوفن کافئین است .

    استامینوفن، همچنین پر مصرف ترین و می توان گفت کم عارضه ترین داروی تب ‌بر است که برای درد های خفیف و متوسط بیشتر به کار می رود و برای دردهای التهابی مناسب نیست. البته باید توجه داشت که کم عارضه بودن به معنای بی عارضه بودن نیست چرا که همین داروی به ظاهر ساده در مصرف با مقادیر زیاد و یا به مدت زمان طولانی، اثرات مخربی روی کبد ایجاد می کند.

    استفاده از استامینوفن های کدئین دار بدون تجویز پزشک ممنوع است. این دارو باعث در مصرف کننده می شود، بنابراین پس از مصرف این دارو می بایست از انجام کارهایی که نیاز به تمرکز بالا دارند مثل رانندگی پرهیز کرد. کدئین علاوه بر آثار تسکینی آثار ضد سرفه نیز دارد.

    استامینوفن های همراه با کافئین، اثرات تسکینی بهتری نسبت به استامینوفن ساده ایجاد می کنند. این دارو بیشتر برای سردرد استفاده می شود چرا که کافئین باعث افزایش جریان خون رسانی در مغز می شود و جذب استامینوفن را افزایش می دهد.

    آسپرین

    آسپیرین یک داروی رایج است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است. این دارو یک مسکن از گروه مسکن های غیر استروئیدی است که برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد، دندان درد و دردهای هنگام عادت ماهانه به کار می رود. آسپیرین علاوه بر تب بر بودن التهاب روماتیسمی را نیز کاهش می دهد.

    آسپیرین خشکی، تورم و درد مفاصل را در آرتریت می کاهد، ولی بیماری را درمان نمی کند بلکه فقط تسکین دهنده است. از این دارو همچنین در پیشگیری از لخته شدن خون و کاهش خطر حمله قلبی و مغزی استفاده می شود.

    نکته قابل ذکر در رابطه با آسپیرین این است که اگر چه این دارو تب بر است اما نباید به هیچ عنوان به کودکی که تب دارد آسپیرین داد چرا که باعث یک حالتی به نام «سندروم ری» در کودکان می شود که در برخی موارد موجب مرگ کودک می گردد .

    ژلوفن و ایبوپروفن

    در ژلوفن ماده موثره به علت اینکه مایع است سریع تر از طریق دستگاه گوارش جذب می شود، بنابراین اثر بخشی آن سریع تر از ایبوپروفن است و عوارض گوارشی کمتری دارد، ضد درد و ضد التهاب است و به طور کلی هیچ تفاوتی از نظر ساختاری باهم ندارند.

    از ایبوپروفن در درمان التهاب مفصلی مانند روماتیسم مفصلی، نقرس، تب، دردهای قاعدگی، سردرد، کمردرد، درد دندان، کرامپ های عضلانی، درد ناشی از کشیدگی رباط ها و پیچ خوردن مفاصل و آسیب های کوچک استفاده می شود. این ۲ نوع مسکن جز داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند .

    متوکاربامول

    بعضی افراد برای برطرف کردن دردهای عضلانی، اقدام به خوردن قرص متوکاربامول می‌کنند که این کار می‌تواند مانع از پیگیری دلیل درد شود. ضمن اینکه خوردن این قرص با آسیب گوارشی همراه است. این قرص شل‌ کننده عضلات است و تا حدودی درد را برطرف می‌کند. خوردن این قرص در شرایطی که درد ناشی از گرفتگی عروق پاست، می‌تواند باعث لخته شدن خون در ورید عمقی پا و سکته مغزی شود.

    نوافن، مگافن، رهافن، آسیفن و…

    همگی دارای ترکیب مشابه بوده و حاوی استامینوفن، ایبوپوفن وکافئین هستند. این مسکن ها را در اولویت انتخاب های خود برای دندان‌ درد بگذارید. دو ماده اول، استامینوفن و کافئین تاثیر ضد دردی خود را روی سردرد و دندان ‌درد دارند اما پروفن به دلیل خاصیت ضد التهابی که دارد برای دردهای عضلانی- مفصلی استفاده می‌شود.

    پانادول

    همان استامینوفن خارجی است که فقط نامش تغییر کرده است!

    ناپروکسن

    یک دارو ضددرد و التهاب است. به همین دلیل مصرف آن در دردهای عضلانی-مفصلی توصیه می‌شود. قرص ۵۰۰ میلی گرمی این دارو از این جهت که در داخل روده باز می‌شود عوارض کمتری برای دارد. این دارو نسبت به ایندومتاسین و پیروکسیکام عوارض کمتری دارد./جام جم آنلاین

    دکتر کاوه سالارمند – داروساز

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    کدام مسکن را برای چه دردی بخوریم؟

    هر دردی به خودی خود می تواند روی کیفیت زندگی ما تاثیر نامطلوب بگذارد. در واقع درد علامت مهمی است و به میزان قابل توجهی با عملکرد کلی انسان در ارتباط است. سردرد ، کمر درد ، دندان درد ، استخوان درد ، حتی درد مزمن خفیف چه ناشی از التهاب مفاصل یا دیگر بیماری ها نیز می تواند ناتوان کننده باشد و همین فرد را مجبور می کند برای تسکین درد و از بین بردن آن، مسکن مصرف کند.

    حالا مسئله ای برای فرد در این جا بوجود می آید و آن اینکه در بین انبوهی از مسکن ها چه قرصی او را آرام می کند؟

    استامینوفن

    به طور کلی اولین انتخاب هر کسی برای تسکین درد، استامینوفن است. در حال حاضر، استامینوفن شناخته شده ترین دارویی است که افراد برای تسکین درد استفاده می کنند. این دارو در انواع و اشکال مختلفی در بازار دارویی وجود دارد که رایج ترین آنها ۳نوع استامینوفن ساده، استامینوفن کدئین دار و استامینوفن کافئین است .

    استامینوفن، همچنین پر مصرف ترین و می توان گفت کم عارضه ترین داروی تب ‌بر است که برای درد های خفیف و متوسط بیشتر به کار می رود و برای دردهای التهابی مناسب نیست. البته باید توجه داشت که کم عارضه بودن به معنای بی عارضه بودن نیست چرا که همین داروی به ظاهر ساده در مصرف با مقادیر زیاد و یا به مدت زمان طولانی، اثرات مخربی روی کبد ایجاد می کند.

    استفاده از استامینوفن های کدئین دار بدون تجویز پزشک ممنوع است. این دارو باعث در مصرف کننده می شود، بنابراین پس از مصرف این دارو می بایست از انجام کارهایی که نیاز به تمرکز بالا دارند مثل رانندگی پرهیز کرد. کدئین علاوه بر آثار تسکینی آثار ضد سرفه نیز دارد.

    استامینوفن های همراه با کافئین، اثرات تسکینی بهتری نسبت به استامینوفن ساده ایجاد می کنند. این دارو بیشتر برای سردرد استفاده می شود چرا که کافئین باعث افزایش جریان خون رسانی در مغز می شود و جذب استامینوفن را افزایش می دهد.

    آسپرین

    آسپیرین یک داروی رایج است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است. این دارو یک مسکن از گروه مسکن های غیر استروئیدی است که برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد، دندان درد و دردهای هنگام عادت ماهانه به کار می رود. آسپیرین علاوه بر تب بر بودن التهاب روماتیسمی را نیز کاهش می دهد.

    آسپیرین خشکی، تورم و درد مفاصل را در آرتریت می کاهد، ولی بیماری را درمان نمی کند بلکه فقط تسکین دهنده است. از این دارو همچنین در پیشگیری از لخته شدن خون و کاهش خطر حمله قلبی و مغزی استفاده می شود.

    نکته قابل ذکر در رابطه با آسپیرین این است که اگر چه این دارو تب بر است اما نباید به هیچ عنوان به کودکی که تب دارد آسپیرین داد چرا که باعث یک حالتی به نام «سندروم ری» در کودکان می شود که در برخی موارد موجب مرگ کودک می گردد .

    ژلوفن و ایبوپروفن

    در ژلوفن ماده موثره به علت اینکه مایع است سریع تر از طریق دستگاه گوارش جذب می شود، بنابراین اثر بخشی آن سریع تر از ایبوپروفن است و عوارض گوارشی کمتری دارد، ضد درد و ضد التهاب است و به طور کلی هیچ تفاوتی از نظر ساختاری باهم ندارند.

    از ایبوپروفن در درمان التهاب مفصلی مانند روماتیسم مفصلی، نقرس، تب، دردهای قاعدگی، سردرد، کمردرد، درد دندان، کرامپ های عضلانی، درد ناشی از کشیدگی رباط ها و پیچ خوردن مفاصل و آسیب های کوچک استفاده می شود. این ۲ نوع مسکن جز داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند .

    متوکاربامول

    بعضی افراد برای برطرف کردن دردهای عضلانی، اقدام به خوردن قرص متوکاربامول می‌کنند که این کار می‌تواند مانع از پیگیری دلیل درد شود. ضمن اینکه خوردن این قرص با آسیب گوارشی همراه است. این قرص شل‌ کننده عضلات است و تا حدودی درد را برطرف می‌کند. خوردن این قرص در شرایطی که درد ناشی از گرفتگی عروق پاست، می‌تواند باعث لخته شدن خون در ورید عمقی پا و سکته مغزی شود.

    نوافن، مگافن، رهافن، آسیفن و…

    همگی دارای ترکیب مشابه بوده و حاوی استامینوفن، ایبوپوفن وکافئین هستند. این مسکن ها را در اولویت انتخاب های خود برای دندان‌ درد بگذارید. دو ماده اول، استامینوفن و کافئین تاثیر ضد دردی خود را روی سردرد و دندان ‌درد دارند اما پروفن به دلیل خاصیت ضد التهابی که دارد برای دردهای عضلانی- مفصلی استفاده می‌شود.

    پانادول

    همان استامینوفن خارجی است که فقط نامش تغییر کرده است!

    ناپروکسن

    یک دارو ضددرد و التهاب است. به همین دلیل مصرف آن در دردهای عضلانی-مفصلی توصیه می‌شود. قرص ۵۰۰ میلی گرمی این دارو از این جهت که در داخل روده باز می‌شود عوارض کمتری برای دارد. این دارو نسبت به ایندومتاسین و پیروکسیکام عوارض کمتری دارد./جام جم آنلاین

    دکتر کاوه سالارمند – داروساز

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    کدام مسکن را برای چه دردی بخوریم؟

    Permalink Filed under: آلرژی و تغذیه Tags: , , , , , , , , , , , , دیدگاه‌ها برای کدام مسکن را برای چه دردی بخوریم؟ بسته هستند
  • 11سپتامبر

    سکسکه ! چرا و به چه علت!؟

    آیا تا به حال دچار سکسکه شده‌اید؟ حتماً شده‌اید! اما آیا دلیل آن را هم می‌دانید؟ مکانیسم سکسکه به خوبی درک نشده است. سکسکه های کوتاه مدت یا short  معمولا به دنبال اتساع معده ایجاد می شود و به صورت خود به خودی و یا با استفاده از درمان های محلی بهبود می یابد و نیاز به توجه پزشکی ندارند.

    بیماری های عصبی و روانی نیز می تواند شروع کننده سکسکه باشد که از جمله می توان به استرس و بیماری های شخصیتی اشاره کرد. بیماری های جسمی نیز می تواند علت ایجاد کننده سکسکه باشد که از جمله می توان به بیماری های دستگاه مغز و اعصاب مثل صدمات، عفونت ها و ضایعات مغزی اشاره کرد. تحریک اعصاب محیطی مغزی نیز از علل مهم سکسکه است. همچنین  می توان وجود جسم خارجی در گوش یا عفونت گلو، گواتر، زخم های معده، عفونت های داخل شکم، عفونت های ریوی را ذکر کرد که محرک سکسکه هستند. سکته های قلبی نیز گاهی عامل سکسکه هستند. مصرف بعضی از داروها بخصوص داروهای مصرفی در بیماری های عصبی روانی از علل سکسکه هستند.

    اما سکسکه های بلند مدت یا prolongeb نادرتر هستند اما باعث از کار افتادگی، ایجاد افسردگی، پنومونی کاهش وزن و اختلال خواب در بیمار می شود.

    دلایل  سکسکه  طولانی مدت و مکرر

    • خوردن  یا آشامیدن غذا یا نوشیدنی  داغ  یا مواد تحریک کننده
    • بیماری های پرده جنب (پرده  نازکی  که  روی  ریه ها را می پوشاند)
    • ذات الریه
    • اورمی (جمع  شدن  مواد زاید سمی  در اثر نارسایی  کلیه)
    • الکلی بودن
    • مصرف بعضی از داروها
    • اختلالات معده، مری، روده  یا لوزالعمده
    • حاملگی
    • تحریک مثانه
    • گسترش  سرطان  از یک  قسمت  از بدن  به  کبد یا قسمتی  از پرده  جنب
    • سابقه  عمل  جراحی  اخیر، خصوصا جراحی  روی  شکم
    • علل  عاطفی

    همچنین زخم معده، گاستریت و ریفلاکس مری پدیده های شایعی در بیماران دارای سکسکه مزمن هستند به همین دلیل بررسی های دستگاه گوارش فوقانی مثل آندوسکوپی، مانومتری و… توصیه می شود.

    چنانچه گفته شد، معده خیلی پر و انباشته نیز می تواند باعث حمله های سکسکه شود که به شکل غیرارادی بروز می کند و در شرایط زیر پیش می آید: خوردن بیش از حد غذا و با سرعت، به درون کشیدن هوای بیش از اندازه، تغییر ناگهانی در دمای معده مثل نوشیدن مایعات سرد بلافاصله بعد از نوشیدن یک نوشیدنی داغ.

    Save

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    سکسکه ! چرا و به چه علت!؟

    آیا تا به حال دچار سکسکه شده‌اید؟ حتماً شده‌اید! اما آیا دلیل آن را هم می‌دانید؟ مکانیسم سکسکه به خوبی درک نشده است. سکسکه های کوتاه مدت یا short  معمولا به دنبال اتساع معده ایجاد می شود و به صورت خود به خودی و یا با استفاده از درمان های محلی بهبود می یابد و نیاز به توجه پزشکی ندارند.

    بیماری های عصبی و روانی نیز می تواند شروع کننده سکسکه باشد که از جمله می توان به استرس و بیماری های شخصیتی اشاره کرد. بیماری های جسمی نیز می تواند علت ایجاد کننده سکسکه باشد که از جمله می توان به بیماری های دستگاه مغز و اعصاب مثل صدمات، عفونت ها و ضایعات مغزی اشاره کرد. تحریک اعصاب محیطی مغزی نیز از علل مهم سکسکه است. همچنین  می توان وجود جسم خارجی در گوش یا عفونت گلو، گواتر، زخم های معده، عفونت های داخل شکم، عفونت های ریوی را ذکر کرد که محرک سکسکه هستند. سکته های قلبی نیز گاهی عامل سکسکه هستند. مصرف بعضی از داروها بخصوص داروهای مصرفی در بیماری های عصبی روانی از علل سکسکه هستند.

    اما سکسکه های بلند مدت یا prolongeb نادرتر هستند اما باعث از کار افتادگی، ایجاد افسردگی، پنومونی کاهش وزن و اختلال خواب در بیمار می شود.

    دلایل  سکسکه  طولانی مدت و مکرر

    • خوردن  یا آشامیدن غذا یا نوشیدنی  داغ  یا مواد تحریک کننده
    • بیماری های پرده جنب (پرده  نازکی  که  روی  ریه ها را می پوشاند)
    • ذات الریه
    • اورمی (جمع  شدن  مواد زاید سمی  در اثر نارسایی  کلیه)
    • الکلی بودن
    • مصرف بعضی از داروها
    • اختلالات معده، مری، روده  یا لوزالعمده
    • حاملگی
    • تحریک مثانه
    • گسترش  سرطان  از یک  قسمت  از بدن  به  کبد یا قسمتی  از پرده  جنب
    • سابقه  عمل  جراحی  اخیر، خصوصا جراحی  روی  شکم
    • علل  عاطفی

    همچنین زخم معده، گاستریت و ریفلاکس مری پدیده های شایعی در بیماران دارای سکسکه مزمن هستند به همین دلیل بررسی های دستگاه گوارش فوقانی مثل آندوسکوپی، مانومتری و… توصیه می شود.

    چنانچه گفته شد، معده خیلی پر و انباشته نیز می تواند باعث حمله های سکسکه شود که به شکل غیرارادی بروز می کند و در شرایط زیر پیش می آید: خوردن بیش از حد غذا و با سرعت، به درون کشیدن هوای بیش از اندازه، تغییر ناگهانی در دمای معده مثل نوشیدن مایعات سرد بلافاصله بعد از نوشیدن یک نوشیدنی داغ.

    Save

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    سکسکه ! چرا و به چه علت!؟

    Permalink Filed under: آلرژی و تغذیه Tags: , , , , , , , , , , , , دیدگاه‌ها برای سکسکه ! چرا و به چه علت!؟ بسته هستند
  • 14آگوست

    ورزش چه موقع مرگبار می‌شود؟

    امروزه اثرات مثبت در بهبود عملکرد دستگاه‌های مختلف بدن و ارتقای سلامت جسمی و روحی انسان ثابت شده است. با این حال گاهی ورزشکاران برای بالا بردن توان عملکردی خود دست به دامن روش‌هایی می‌شوند که علاوه بر تحت‌الشعاع قرار دادن اثرات مثبت ورزش، سلامت آنها به طور جدی مورد تهدید قرار می‌گیرد.

    سوء‌مصرف استروئیدهای آنابولیک آندروژنی یکی از این روش‌هاست. این داروها بسیار شبیه هورمون جنسی مردانه (تستسترون) هستند و قادرند با تقلید اثرات این هورمون باعث افزایش حجم عضلات و بهبود عملکرد آنها شوند. در عالم طب، داروهای استروئید آنابولیک برای درمان مشکلاتی مانند تاخیر در بلوغ، کم خونی، سرطان سینه، تاخیر در رشد و جبران اثرات منفی پرتو درمانی یا شیمی‌درمانی استفاده می‌شوند.

    مصرف استروئیدها

    اولین باردر اواخر قرن نوزدهم یک روان‌شناس به نام چارلزای براون ادعا کرد موادی را از غدد جنسی خوکچه هندی و سگ استخراج کرده که وقتی تزریق شود می‌تواند هوش را افزایش داده، مانع یبوست شده و چرخه ادرار را افزایش دهد.

    از آن زمان به بعد انواع مختلفی از این مواد به صورت مصنوعی ساخته شد که امروزه علاوه بر به‌کارگیری آنها جهت درمان بیماری‌های متعدد، گروهی از ورزشکاران آنها را برای ارتقای عملکرد ورزشی خودشان مصرف می‌کنند، اما از آنجا که این داروها معمولا در دوزهایی چند برابر دوز درمانی و برای طولانی‌مدت استفاده می‌شوند می‌توانند عوارض جانبی متعدد و بسیار خطرناکی ایجاد کنند.

    یکی از مشکلات ناشی از مصرف استروئیدها توسط ورزشکاران بروز یک عارضه جدی تحت عنوان پلیوسیس هپاتیس (Peliosis Hepatis) است.این بیماری یک اختلال عروقی است که وجه مشخصه آن وجود حفرات کیستیک پر از خون در سرتاسر کبد است. اگر چه این حالت اغلب در کبد دیده می‌شود اما می‌تواند طحال، مغز استخوان، ریه، غدد لنفاوی شکم و اندام‌های دیگر را نیز درگیر کند.

    این عارضه معمولا بدون علامت است، اما گاهی اوقات پارگی کیست‌ها موجب خونریزی شدید و در نهایت مرگ می‌شود. برخی بیماران نیز دچار زردی، هپاتومگالی، تومور و نارسایی کبدی خواهند شد. استروئیدهای آنابولیک همچنین باعث افزایش فشار خون و کاهش خوب (HDL) شده و از این طریق ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش می‌دهند.

    کاهش تولید اسپرم، کوچک شدن بیضه‌ها، کاهش میل جنسی و بزرگ شدن سینه در مردان (جینکوماستی)، بزرگ‌شدن پروستات، سرطان پروستات، سرطان کلیه، افزایش میزان انعقاد خون و افزایش تعداد سلول‌های خون (پلی‌سیتمی) از دیگر عوارض استفاده بیش از حد از این داروها هستند.

    مصرف استروئیدها در زنان ورزشکار اگرچه به دلایل مختلف شیوع کمتری دارد، اما آنها هم از عوارض جانبی گسترده این داروها مصون نیستند. کاهش تولید هورمون‌های استروژن و پروژسترون، مهار تخمک‌گذاری، به هم خوردن سیکل‌های قاعدگی، بروزصفات ثانویه جنسی مردانه مانند کلفت شدن صدا و پر مویی از مهم‌ترین عوارض جانبی مصرف استروئیدها در زنان است.

    البته اکثر این حالات بعد از قطع مصرف دارو برطرف می‌شوند، اما با این حال صفات ثانویه مردانه که پیش از این به آنها اشاره شد ممکن است پایدار باقی بمانند. از دیگر عوارض مصرف استروئیدها می‌توان به آکنه (جوش)، ریزش مو و تغییرات خلق و خو بویژه خشونت طلبی و جنون اشاره کرد.

    در پایان باید توجه داشت ورزش یک راهکار برای تضمین سلامت و داشتن روح و تن سالم است. مصرف داروها در موارد غیر درمانی، با اهداف ورزش در تناقض کامل بوده و یک تهدید اساسی برای سلامت به شمار می‌آید./سلامتی

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    ورزش چه موقع مرگبار می‌شود؟

    امروزه اثرات مثبت در بهبود عملکرد دستگاه‌های مختلف بدن و ارتقای سلامت جسمی و روحی انسان ثابت شده است. با این حال گاهی ورزشکاران برای بالا بردن توان عملکردی خود دست به دامن روش‌هایی می‌شوند که علاوه بر تحت‌الشعاع قرار دادن اثرات مثبت ورزش، سلامت آنها به طور جدی مورد تهدید قرار می‌گیرد.

    سوء‌مصرف استروئیدهای آنابولیک آندروژنی یکی از این روش‌هاست. این داروها بسیار شبیه هورمون جنسی مردانه (تستسترون) هستند و قادرند با تقلید اثرات این هورمون باعث افزایش حجم عضلات و بهبود عملکرد آنها شوند. در عالم طب، داروهای استروئید آنابولیک برای درمان مشکلاتی مانند تاخیر در بلوغ، کم خونی، سرطان سینه، تاخیر در رشد و جبران اثرات منفی پرتو درمانی یا شیمی‌درمانی استفاده می‌شوند.

    مصرف استروئیدها

    اولین باردر اواخر قرن نوزدهم یک روان‌شناس به نام چارلزای براون ادعا کرد موادی را از غدد جنسی خوکچه هندی و سگ استخراج کرده که وقتی تزریق شود می‌تواند هوش را افزایش داده، مانع یبوست شده و چرخه ادرار را افزایش دهد.

    از آن زمان به بعد انواع مختلفی از این مواد به صورت مصنوعی ساخته شد که امروزه علاوه بر به‌کارگیری آنها جهت درمان بیماری‌های متعدد، گروهی از ورزشکاران آنها را برای ارتقای عملکرد ورزشی خودشان مصرف می‌کنند، اما از آنجا که این داروها معمولا در دوزهایی چند برابر دوز درمانی و برای طولانی‌مدت استفاده می‌شوند می‌توانند عوارض جانبی متعدد و بسیار خطرناکی ایجاد کنند.

    یکی از مشکلات ناشی از مصرف استروئیدها توسط ورزشکاران بروز یک عارضه جدی تحت عنوان پلیوسیس هپاتیس (Peliosis Hepatis) است.این بیماری یک اختلال عروقی است که وجه مشخصه آن وجود حفرات کیستیک پر از خون در سرتاسر کبد است. اگر چه این حالت اغلب در کبد دیده می‌شود اما می‌تواند طحال، مغز استخوان، ریه، غدد لنفاوی شکم و اندام‌های دیگر را نیز درگیر کند.

    این عارضه معمولا بدون علامت است، اما گاهی اوقات پارگی کیست‌ها موجب خونریزی شدید و در نهایت مرگ می‌شود. برخی بیماران نیز دچار زردی، هپاتومگالی، تومور و نارسایی کبدی خواهند شد. استروئیدهای آنابولیک همچنین باعث افزایش فشار خون و کاهش خوب (HDL) شده و از این طریق ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش می‌دهند.

    کاهش تولید اسپرم، کوچک شدن بیضه‌ها، کاهش میل جنسی و بزرگ شدن سینه در مردان (جینکوماستی)، بزرگ‌شدن پروستات، سرطان پروستات، سرطان کلیه، افزایش میزان انعقاد خون و افزایش تعداد سلول‌های خون (پلی‌سیتمی) از دیگر عوارض استفاده بیش از حد از این داروها هستند.

    مصرف استروئیدها در زنان ورزشکار اگرچه به دلایل مختلف شیوع کمتری دارد، اما آنها هم از عوارض جانبی گسترده این داروها مصون نیستند. کاهش تولید هورمون‌های استروژن و پروژسترون، مهار تخمک‌گذاری، به هم خوردن سیکل‌های قاعدگی، بروزصفات ثانویه جنسی مردانه مانند کلفت شدن صدا و پر مویی از مهم‌ترین عوارض جانبی مصرف استروئیدها در زنان است.

    البته اکثر این حالات بعد از قطع مصرف دارو برطرف می‌شوند، اما با این حال صفات ثانویه مردانه که پیش از این به آنها اشاره شد ممکن است پایدار باقی بمانند. از دیگر عوارض مصرف استروئیدها می‌توان به آکنه (جوش)، ریزش مو و تغییرات خلق و خو بویژه خشونت طلبی و جنون اشاره کرد.

    در پایان باید توجه داشت ورزش یک راهکار برای تضمین سلامت و داشتن روح و تن سالم است. مصرف داروها در موارد غیر درمانی، با اهداف ورزش در تناقض کامل بوده و یک تهدید اساسی برای سلامت به شمار می‌آید./سلامتی

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    ورزش چه موقع مرگبار می‌شود؟

    مجله اتومبیل

  • 06آگوست

    چه موقع آب بنوشیم، چه موقع آب ننوشیم

    آیا شما هم از آن دسته افرادی هستید که بلافاصله بعد از خوردن شیرینی یک لیوان آب یخ می‌نوشید؟ خب، شاید بهتر باشد دیگر این کار را نکنید! به گفته یک متخصص طب سنتی، نوشیدن پس از مصرف شیرینی یا ترشی موجب فساد معده می‌شود.

    محسن ناصری در ارتباط با تدابیر آشامیدن آب،‌ با بیان این که بهترین وقت آشامیدن آب بعد از عبور غذا از معده، حدود ۲ ساعت پس از خوردن غذاست و البته زمان توقف غذا در معده به قدرت هاضمه معده و نوع غذا بستگی دارد، گفت: «نباید آب را یک نفس و با سرعت نوشید بلکه این مسئله به صورت تدریجی و در سه نفس توصیه می‌شود. همچنین خوردن آب بعد از غذا و پیش از نزول غذا سبب اختلال در هضم می‌شود چرا که سردی آب موجب کاهش حرارت معده خواهد شد.»

    عضو هیأت علمی دانشگاه شاهد با اشاره به اینکه علامت نزول غذا احساس سبکی در قسمت‌های فوقانی شکم است، گفت: «آشامیدن آب در بین غذا مضر است، ‌البته این مسئله برای افراد دارای مزاج گرم و خشک و کودکانی که نوشیدن آب در آنها سبب اعتدال حرارت معده و هضم خوب غذا می‌شود، مستثنی است.»

    این متخص طب سنتی با اشاره به این که تا زمان عطش واقعی، نباید اقدام به آشامیدن آب کرد، گفت: «گاهی عطش، کاذب است که علت آن وجود بلغم یا سودای محترق در معده بوده و علاج آن آشامیدن مقدار کمی آب گرم است. با آشامیدن آب در حالت ناشتا به علت تهی بودن معده از غذا، آب سریعاً به اعضای اصلی بدن نفوذ کرده و موجب ضعف حرارت غریزی می‌شود.»

    ناصری در پایان تصرح کرد: «نوشیدن آب بعد از فعالیت بدنی، بعد از حمام، بین خواب و بعد از خواب مضر است زیرا می‌تواند سبب کم شدن حرارت غریضی و ضعف قوا شود. همچنین نوشیدن آب سرد پس از مصرف شیرینی یا ترشی همچنین بعد از میوه‌های تر موجب فساد معده می‌شود.»/فارس

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    چه موقع آب بنوشیم، چه موقع آب ننوشیم

    آیا شما هم از آن دسته افرادی هستید که بلافاصله بعد از خوردن شیرینی یک لیوان آب یخ می‌نوشید؟ خب، شاید بهتر باشد دیگر این کار را نکنید! به گفته یک متخصص طب سنتی، نوشیدن پس از مصرف شیرینی یا ترشی موجب فساد معده می‌شود.

    محسن ناصری در ارتباط با تدابیر آشامیدن آب،‌ با بیان این که بهترین وقت آشامیدن آب بعد از عبور غذا از معده، حدود ۲ ساعت پس از خوردن غذاست و البته زمان توقف غذا در معده به قدرت هاضمه معده و نوع غذا بستگی دارد، گفت: «نباید آب را یک نفس و با سرعت نوشید بلکه این مسئله به صورت تدریجی و در سه نفس توصیه می‌شود. همچنین خوردن آب بعد از غذا و پیش از نزول غذا سبب اختلال در هضم می‌شود چرا که سردی آب موجب کاهش حرارت معده خواهد شد.»

    عضو هیأت علمی دانشگاه شاهد با اشاره به اینکه علامت نزول غذا احساس سبکی در قسمت‌های فوقانی شکم است، گفت: «آشامیدن آب در بین غذا مضر است، ‌البته این مسئله برای افراد دارای مزاج گرم و خشک و کودکانی که نوشیدن آب در آنها سبب اعتدال حرارت معده و هضم خوب غذا می‌شود، مستثنی است.»

    این متخص طب سنتی با اشاره به این که تا زمان عطش واقعی، نباید اقدام به آشامیدن آب کرد، گفت: «گاهی عطش، کاذب است که علت آن وجود بلغم یا سودای محترق در معده بوده و علاج آن آشامیدن مقدار کمی آب گرم است. با آشامیدن آب در حالت ناشتا به علت تهی بودن معده از غذا، آب سریعاً به اعضای اصلی بدن نفوذ کرده و موجب ضعف حرارت غریزی می‌شود.»

    ناصری در پایان تصرح کرد: «نوشیدن آب بعد از فعالیت بدنی، بعد از حمام، بین خواب و بعد از خواب مضر است زیرا می‌تواند سبب کم شدن حرارت غریضی و ضعف قوا شود. همچنین نوشیدن آب سرد پس از مصرف شیرینی یا ترشی همچنین بعد از میوه‌های تر موجب فساد معده می‌شود.»/فارس

    نوشته اولین بار در پدیدار شد.

    چه موقع آب بنوشیم، چه موقع آب ننوشیم

    آهنگ جدید

    Permalink Filed under: آلرژی و تغذیه Tags: , , , , , , , , , , , , دیدگاه‌ها برای چه موقع آب بنوشیم، چه موقع آب ننوشیم بسته هستند
 
WP_Lime_Slice

آخرین دیدگاه‌ها

    مدیر: