مقاومت آنتیبیوتیکی
این تفکر که انسان ها از عفونتهایی که زمانی به سادگی درمان میشدند بمیرند، شاید عجیب به نظر برسد. اما در حال حاضر هم این اتفاق میافتد و متخصصین هشدار میدهند که اوضاع بدتر هم خواهد شد، چرا که باکتریها نسبت به آنتیبیوتیکها مقاوم میشوند و سریعتر از چیزی است که بتوانیم داروهای جدیدی برای مقابله با آنها بسازیم.
تنها قسمت قابل سرزنش ماجرا، خودمان هستیم که در مصرف از این داروها افراط کردیم و آن ها را بر سر دامها هدر دادیم.
مقاومت آنتیبیوتیکی چیست؟
بیماریهای عفونی، بزرگترین قاتلین دنیا بودند. اما کشف آنتیبیوتیک، که در سال ۱۹۴۰ برای استفادهی پزشکی توسعه داده شد، وضعیت را تغییر داد. اما در استفاده از آنها افراط شد و موجوداتی که آنتیبیوتیکها باید با آنها مبارزه میکردند، راههایی پیدا کردند که بتوانند مقاومت کنند. چند سالی است که متخصصین بیماریهای عفونی هشدار میدهند که اگر افسار استفاده از آنتیبیوتیکها را در انسانها و حیوانات نکشیم، روزی میرسد که این داروها در برابر بیشتر بیماریهای سر سخت ، ناتوان خواهند شد و زمان برمیگردد به اوایل قرن بیستم.
CRE چیست؟
CRE که مخفف «carbapenem-resistant Enterobacteriaceae» است، ترسناک ترین خانوادهی ها است، چرا که حتی نسبت به آخرین آنتیبیوتیکهای یافت شده هم مقاوم هستند.
تنها دارویی که با اطمینان CRE را درمان میکند، کولیستین است. یک داروی قدیمی و ارزان قیمت که بیش از ۵۰ سال قبل وارد بازار شد. در این هفته، محققین گزارش دادند که در یک باکتری، ژنی را یافتند که این موجودات را نسبت به کولیستین مقاوم میکند. بیمار مبتلا کاملا درمان شد، اما اگر این ژن بتواند به گونه ای از CRE برسد، دیگر نمیتوان این بیماری را متوقف کرد.
دکتر جیمز جوهانسون، متخصص بیماریهای عفونی در دانشگاه مینیسوتا: ما برای مقابله با CRE که در بین بدترینها، بدترین است، کاملا وابسته به کولیستین هستیم. اگر این گزینه را هم از دست دهیم، در بیشتر موارد دیگر هیچ چیز نداریم.
آیا باید بترسیم؟
هنوز نه. کشفی که به دست آمد، به آن معنی نیست که یک فرد سالم یا بیمار، به علت در خطر مرگ قرار دارد. (خانمی که این ژن از نمونهی ادرارش پیدا شده بود، بهبود یافت و بیماریش با آنتیبیوتیکها قابل درمان بود.) اما ژن قابلیت جا به جایی دارد و میتواند توسط بیماریهای دیگر – در سیستم فاضلاب، پرورشگاه حیوانات، رودهی افراد، یا مجاری ادراری – جذب شود. و این اتفاق میتواند بیماریهای بیشتری را مقاوم کند. بزرگترین نگرانی آن است که گونهای از CRE، این ژن را جذب کند و این شرایط میتواند برای هر کسی که مبتلا به CRE شود، مصیبت بار باشد. دکتر لنس پرایس، محقق در دانشگاه جرج واشنگتن: این ترکیبی است که همهی ما از آن میترسیم.
در حال حاضر، CRE بسیار نادر است. میکروبهای CRE سالانه تقریبا ۶۰۰ مرگ را به همراه دارند و معمولا افرادی را هدف قرار میدهند که در حال مداوا شدن در بیمارستان ها هستند یا از آنها در خانه مراقبت میشود. مثل افرادی که از دستگاههای تنفسی استفاده میکنند یا به کاتترها – یک لوله نازک، معمولا بلند و قابل انعطاف و ساخته شده از مواد دارای کاربرد پزشکی است که در طیف گستردهای از توابع دانش پزشکی و بهداشت کاربرد دارد – وابستهاند.
افراد سالم به ندرت به آن مبتلا میشوند.
چرا آنتیبیوتیکهای جدید بیشتری نیست؟
بیشتر شرکتها داروسازی به دنبال ساخت آنها نیستند. در مقایسه با سایر داروها، آنتیبیوتیکها پولسازهای بزرگی به حساب نمیآیند و بعضی از تولید کنندگان آن ورشکست شدند. بیشتر افراد، هر از چند گاهی برای مدتی کوتاه آنتیبیوتیک میخورند – بر خلاف داروهای فشار خون، کلسترول بالا یا دیابت، که بیشتر بیماران در روزهای باقی مانده از عمرشان، هر روز از آنها استفاده میکنند. وقتی یک آنتیبیوتیک جدید تولید شود، ممکن است که پزشکان در تجویز آن تعلل کنند و آن را برای عفونتهای سرسختی که داروهای قدیمی نمیتوانند آن را درمان کنند، نگه دارند. وقتی یک دارو در ابعاد وسیعتری استفاده شود، ممکن است که میکروبها نسبت به آن مقاوم شوند و پزشکان از تجویز آن دست بردارند. پس آنتیبیوتیکی که برای تولید آن به زمان و هزینه ی بسیاری نیاز است ممکن است عمر کوتاهی در بازار داشته باشد. متخصصین بیماریهای عفونی در حال همکاری با کنگرهها و سازمان غذا و دارو هستند تا بتوانند راهی در ایجاد انگیزهی مالی برای شرکتهای داروسازی بیابند تا در تولید آنتیبیوتیکهای جدید سرمایه گذاری کنند.
آیا راهی هست تا از خودم مراقبت کنم؟
دکتر برد اسپلبرگ: کارهای سادهای هست تا به شما در کاهش خطر ابتلا به میکروبهای خطرناک کمک کند. دستانتان را مرتبا بشویید. اگر بیمار شدید، سعی کنید از آنتیبیوتیکها استفاده نکنید، کاری که شما باید انجام دهید این است که از پزشکی که برای شما آنتیبیوتیک تجویز کرده است بپرسید: آیا واقعا به این آنتیبیوتیک ها نیاز دارم؟
او افزود: از آنجایی که بیمارستانها، محل رشد میکروبهای خطرناک است، اگر به اجبار در آن حضور یافتید، سعی کنید تا جایی که میشود زمان کمتری را در آن جا سپری کنید. مدارکی وجود دارد که نشان میدهند، در گوشتهایی که با آنتیبیوتیکها رشد کردهاند بیشتر احتمال دارد تا میکروبهای مقاوم وجود داشته باشد؛ اما با پخت مناسب میتوان از آنها پرهیز کرد.
آیا واقعا ضرری در استفاده از آنتیبیوتیکها برای سرما خوردگی وجود دارد؟
خطرهای متعددی وجود دارد. یکی از آنها که مهم است، بر این اساس استوار شده است که یک فرد سالم در حالت طبیعی میلیون ها باکتری در بینی، گلو، پوست، آلت تناسلی و رودهی خود حمل میکند. آنتیبیوتیکها تعادل این میکروبها را به هم میریزند، آنهایی که حساس هستند را از بین میبرند و به آنهایی که در برابر دارو مقاومند اجازهی رشد میدهند. حتی بعد از آن که دورهی آنتیبیوتیک فردی به اتمام میرسد، باکتریهای مقاوم در برابر دارویی که رشدشان افزایش یافته است، میتوانند برای ماهها در همان حالت باقی بمانند. اگر آن باکتریهای مقاوم، مسیرشان را به سمت مجاری ادراری بیابند – باکتریهای یک رودهی طبیعی، علت رایجی برای عفونتهای ادراری هستند – میتوانند یک عفونت مقاوم نسبت به دارو ایجاد کنند که درمان آن سخت باشد. علاوه بر آن، به صورت مداوم افراد در حال رد و بدل کردن باکتریها هستند – که باکتریهای مقاوم نسبت به دارو از این قاعده مستثنی نیستند – پس ممکن است که افراد دیگر را درمعرض خطر قرار دهند.
چگونه ممکن است که استفاده از آنتیبیوتیک در حیوانات برای انسانها خطر ایجاد کند؟
راههای مختلفی وجود دارد. ژنهایی که در برابر آنتیبیوتیکها مقاومت ایجاد میکنند، میتوانند به آسانی در بین انواع باکتریها انتقال پیدا کند. به همین علت باکتریهای مقاوم میتوانند مقاومتشان را به گونههای دیگر انتقال دهند.انسانها میتوانند با خوردن گوشتی که به صورت مناسب پخته نشده است یا سایر محصولات غذایی، با باکتریهای مقاوم در تماس باشند. فضولات حیواناتی که آنتیبیوتیک به آنها داده شده است، معمولا به عنوان کود برای محصولات کشاورزی استفاده میشوند. کشاورزان و افرادی که در قصابی کار میکنند نیز ممکن است با این باکتریها در تماس باشند و فرصتی برای انتقال این ژنها فراهم کنند.
منبع: ، ترجمه شده NYtimes
نوشته اولین بار در پدیدار شد.
مقاومت آنتیبیوتیکی
این تفکر که انسان ها از عفونتهایی که زمانی به سادگی درمان میشدند بمیرند، شاید عجیب به نظر برسد. اما در حال حاضر هم این اتفاق میافتد و متخصصین هشدار میدهند که اوضاع بدتر هم خواهد شد، چرا که باکتریها نسبت به آنتیبیوتیکها مقاوم میشوند و سریعتر از چیزی است که بتوانیم داروهای جدیدی برای مقابله با آنها بسازیم.
تنها قسمت قابل سرزنش ماجرا، خودمان هستیم که در مصرف از این داروها افراط کردیم و آن ها را بر سر دامها هدر دادیم.
مقاومت آنتیبیوتیکی چیست؟
بیماریهای عفونی، بزرگترین قاتلین دنیا بودند. اما کشف آنتیبیوتیک، که در سال ۱۹۴۰ برای استفادهی پزشکی توسعه داده شد، وضعیت را تغییر داد. اما در استفاده از آنها افراط شد و موجوداتی که آنتیبیوتیکها باید با آنها مبارزه میکردند، راههایی پیدا کردند که بتوانند مقاومت کنند. چند سالی است که متخصصین بیماریهای عفونی هشدار میدهند که اگر افسار استفاده از آنتیبیوتیکها را در انسانها و حیوانات نکشیم، روزی میرسد که این داروها در برابر بیشتر بیماریهای سر سخت ، ناتوان خواهند شد و زمان برمیگردد به اوایل قرن بیستم.
CRE چیست؟
CRE که مخفف «carbapenem-resistant Enterobacteriaceae» است، ترسناک ترین خانوادهی ها است، چرا که حتی نسبت به آخرین آنتیبیوتیکهای یافت شده هم مقاوم هستند.
تنها دارویی که با اطمینان CRE را درمان میکند، کولیستین است. یک داروی قدیمی و ارزان قیمت که بیش از ۵۰ سال قبل وارد بازار شد. در این هفته، محققین گزارش دادند که در یک باکتری، ژنی را یافتند که این موجودات را نسبت به کولیستین مقاوم میکند. بیمار مبتلا کاملا درمان شد، اما اگر این ژن بتواند به گونه ای از CRE برسد، دیگر نمیتوان این بیماری را متوقف کرد.
دکتر جیمز جوهانسون، متخصص بیماریهای عفونی در دانشگاه مینیسوتا: ما برای مقابله با CRE که در بین بدترینها، بدترین است، کاملا وابسته به کولیستین هستیم. اگر این گزینه را هم از دست دهیم، در بیشتر موارد دیگر هیچ چیز نداریم.
آیا باید بترسیم؟
هنوز نه. کشفی که به دست آمد، به آن معنی نیست که یک فرد سالم یا بیمار، به علت در خطر مرگ قرار دارد. (خانمی که این ژن از نمونهی ادرارش پیدا شده بود، بهبود یافت و بیماریش با آنتیبیوتیکها قابل درمان بود.) اما ژن قابلیت جا به جایی دارد و میتواند توسط بیماریهای دیگر – در سیستم فاضلاب، پرورشگاه حیوانات، رودهی افراد، یا مجاری ادراری – جذب شود. و این اتفاق میتواند بیماریهای بیشتری را مقاوم کند. بزرگترین نگرانی آن است که گونهای از CRE، این ژن را جذب کند و این شرایط میتواند برای هر کسی که مبتلا به CRE شود، مصیبت بار باشد. دکتر لنس پرایس، محقق در دانشگاه جرج واشنگتن: این ترکیبی است که همهی ما از آن میترسیم.
در حال حاضر، CRE بسیار نادر است. میکروبهای CRE سالانه تقریبا ۶۰۰ مرگ را به همراه دارند و معمولا افرادی را هدف قرار میدهند که در حال مداوا شدن در بیمارستان ها هستند یا از آنها در خانه مراقبت میشود. مثل افرادی که از دستگاههای تنفسی استفاده میکنند یا به کاتترها – یک لوله نازک، معمولا بلند و قابل انعطاف و ساخته شده از مواد دارای کاربرد پزشکی است که در طیف گستردهای از توابع دانش پزشکی و بهداشت کاربرد دارد – وابستهاند.
افراد سالم به ندرت به آن مبتلا میشوند.
چرا آنتیبیوتیکهای جدید بیشتری نیست؟
بیشتر شرکتها داروسازی به دنبال ساخت آنها نیستند. در مقایسه با سایر داروها، آنتیبیوتیکها پولسازهای بزرگی به حساب نمیآیند و بعضی از تولید کنندگان آن ورشکست شدند. بیشتر افراد، هر از چند گاهی برای مدتی کوتاه آنتیبیوتیک میخورند – بر خلاف داروهای فشار خون، کلسترول بالا یا دیابت، که بیشتر بیماران در روزهای باقی مانده از عمرشان، هر روز از آنها استفاده میکنند. وقتی یک آنتیبیوتیک جدید تولید شود، ممکن است که پزشکان در تجویز آن تعلل کنند و آن را برای عفونتهای سرسختی که داروهای قدیمی نمیتوانند آن را درمان کنند، نگه دارند. وقتی یک دارو در ابعاد وسیعتری استفاده شود، ممکن است که میکروبها نسبت به آن مقاوم شوند و پزشکان از تجویز آن دست بردارند. پس آنتیبیوتیکی که برای تولید آن به زمان و هزینه ی بسیاری نیاز است ممکن است عمر کوتاهی در بازار داشته باشد. متخصصین بیماریهای عفونی در حال همکاری با کنگرهها و سازمان غذا و دارو هستند تا بتوانند راهی در ایجاد انگیزهی مالی برای شرکتهای داروسازی بیابند تا در تولید آنتیبیوتیکهای جدید سرمایه گذاری کنند.
آیا راهی هست تا از خودم مراقبت کنم؟
دکتر برد اسپلبرگ: کارهای سادهای هست تا به شما در کاهش خطر ابتلا به میکروبهای خطرناک کمک کند. دستانتان را مرتبا بشویید. اگر بیمار شدید، سعی کنید از آنتیبیوتیکها استفاده نکنید، کاری که شما باید انجام دهید این است که از پزشکی که برای شما آنتیبیوتیک تجویز کرده است بپرسید: آیا واقعا به این آنتیبیوتیک ها نیاز دارم؟
او افزود: از آنجایی که بیمارستانها، محل رشد میکروبهای خطرناک است، اگر به اجبار در آن حضور یافتید، سعی کنید تا جایی که میشود زمان کمتری را در آن جا سپری کنید. مدارکی وجود دارد که نشان میدهند، در گوشتهایی که با آنتیبیوتیکها رشد کردهاند بیشتر احتمال دارد تا میکروبهای مقاوم وجود داشته باشد؛ اما با پخت مناسب میتوان از آنها پرهیز کرد.
آیا واقعا ضرری در استفاده از آنتیبیوتیکها برای سرما خوردگی وجود دارد؟
خطرهای متعددی وجود دارد. یکی از آنها که مهم است، بر این اساس استوار شده است که یک فرد سالم در حالت طبیعی میلیون ها باکتری در بینی، گلو، پوست، آلت تناسلی و رودهی خود حمل میکند. آنتیبیوتیکها تعادل این میکروبها را به هم میریزند، آنهایی که حساس هستند را از بین میبرند و به آنهایی که در برابر دارو مقاومند اجازهی رشد میدهند. حتی بعد از آن که دورهی آنتیبیوتیک فردی به اتمام میرسد، باکتریهای مقاوم در برابر دارویی که رشدشان افزایش یافته است، میتوانند برای ماهها در همان حالت باقی بمانند. اگر آن باکتریهای مقاوم، مسیرشان را به سمت مجاری ادراری بیابند – باکتریهای یک رودهی طبیعی، علت رایجی برای عفونتهای ادراری هستند – میتوانند یک عفونت مقاوم نسبت به دارو ایجاد کنند که درمان آن سخت باشد. علاوه بر آن، به صورت مداوم افراد در حال رد و بدل کردن باکتریها هستند – که باکتریهای مقاوم نسبت به دارو از این قاعده مستثنی نیستند – پس ممکن است که افراد دیگر را درمعرض خطر قرار دهند.
چگونه ممکن است که استفاده از آنتیبیوتیک در حیوانات برای انسانها خطر ایجاد کند؟
راههای مختلفی وجود دارد. ژنهایی که در برابر آنتیبیوتیکها مقاومت ایجاد میکنند، میتوانند به آسانی در بین انواع باکتریها انتقال پیدا کند. به همین علت باکتریهای مقاوم میتوانند مقاومتشان را به گونههای دیگر انتقال دهند.انسانها میتوانند با خوردن گوشتی که به صورت مناسب پخته نشده است یا سایر محصولات غذایی، با باکتریهای مقاوم در تماس باشند. فضولات حیواناتی که آنتیبیوتیک به آنها داده شده است، معمولا به عنوان کود برای محصولات کشاورزی استفاده میشوند. کشاورزان و افرادی که در قصابی کار میکنند نیز ممکن است با این باکتریها در تماس باشند و فرصتی برای انتقال این ژنها فراهم کنند.
منبع: ، ترجمه شده NYtimes
نوشته اولین بار در پدیدار شد.
مقاومت آنتیبیوتیکی